Proponowany tydzień zaoferował uczniom nie tylko wgląd w świat emocji, ale pozwolił także na głębsze zrozumienie siebie i otaczającego świata. Umożliwił uczniom rozwijanie empatii, zdolności rozpoznawania własnych uczuć oraz uczuć innych.

Kolorowy tydzień zapoczątkowany został poniedziałkowym kolorem żółtym. Ta barwa kojarzy się z radością, szczęściem, ciepłem i podróżami. Pobudza naszą kreatywność i z pewnością przyciąga naszą uwagę.

Wtorek był zarezerwowany dla koloru niebieskiego. Ta barwa wzbudza uczucia pozytywne, jest symbolem siły i wzniosłości. Kojarzy się z dojrzałością i odpowiedzialnością, a także z mądrością i wiedzą. Wpływa na poczucie jedności, integracji i wprowadza nastrój harmonii.

Czerwień stała się kolorem przewodnim dla środy. Uczniowie naszej szkoły chętnie ubrali odzież czerwoną, bo symbolizuje ona niebezpieczeństwo i potrzebę zdecydowanej reakcji. Czerwień oznacza miłość, ogień, krew ale też otwartość, zapał i pasję do działania. Zmusza do zachowania czujności i skupienia uwagi.

Czwartek był dniem koloru zielonego. Ta barwa kojarzy się z życiem, nadzieją, harmonią i naturą. Stanowi podstawę uzdrowienia nadziei i wolności. Czwartek stał się Pierwszym Dniem Wiosny. Obowiązywał pokaz mody wiosennej, który wniósł do naszej szkoły energię i radość życia. Nasze klasy wyglądały wiosennie, pachniały rzeżuchą i kwiatami. Tego dnia uczniowie przyszli ubrani w barwach wiosny, za ozdoby wybrali sobie bukiety kwiatów i kapelusze.

Piątek to dzień kontrastów. Przyszliśmy ubrani w kolory biało-czarne, przeciwstawne połączenie w sferze emocji. Barwa biała to symbol czystości i odnowy życia duchowego. To sygnał początku i otwartych możliwości. Kolor czarny w sferze emocji to barwa śmierci, smutku i żałoby. Przywodzi na myśl cierpienie i niepewność. W psychologii jednak zwraca uwagę, myślenie ,,czarno białe”, które prowadzi do uprzedzeń i stereotypów. To spostrzeganie siebie i ludzi w kategoriach dwóch skrajności. Nie zauważa się wtedy, że świat ma więcej kolorów niż biały i czarny, raczej interpretuje się go jako dobry lub zły. Takie myślenie prowadzi do przesadnej surowości i zniekształca sądy o ludziach i świecie.